احساس گناه اگزیستنسیال

تجاوز به حریم خویش و ناتوانى در زیستن زندگى اى که به فرد اختصاص داده شده  و این حس گناه ناشى از هستى در خواب مانده و زندگى نازیسته ى درونمان است!

این بهاى سازگارى روان نژندانه ى  ترس از مرگ است...اما فرد در واقع براى فرار از مرگ وام زندگى را رد میکند و این خود مرگى نصفه و نیمه است!پس نه تنها خود و خلاقیت هایش را محدود میکند بلکه همان زندگى محدود را هم با احساس گناه میگذراند!